Hiç oldum
 

hiç oldum;
gönül pınarım hep sana doğru çağlarken
dünyaya inat asi gibi tersine akarken

hiç oldum;
coşkun sularla ırmaklarda çoşup
dalgasıyla vuruken denizlerde sahile

hiç oldum;
dere misali kıvrım kıvrım
yüreklerde acı gibi sızlarken

hiç oldum;
rüzgarla gökyüzünde esip
hazan olup savrulurken aleme

hiç oldum;
alevler içinde ateşlerde kor kor
hasret yanarken sevdaya

hiç oldum;
özlemi yaşarken sevdanın sabahında
yuvama hasret kaldım sılada

hiç oldum;
yalanla dillerde diken gibi
kuru yaprak olup düşerken vuslata

hiç oldum;
goncayla dallarda açıp
sevdayla gönülerde yanarken

hiç oldum;
yusuf olup rüya aleminde
hüzünle nurdağında ağlarken

hiç oldum;
bir hiçliğe güneş gibi doğarken
hiç oldum gönlüm hiç oldum...


Mustafa Ağlar (20.11.2008)